O Consorcio da Zona Franca deu onte luz verde case definitiva á creación da Cidade do Mar e da utilización cidadá das antigas instalacións militares da ETEA, tras a aprobación desta planificación no pleno do ente. O organismo público dependente do Ministerio de Economía é o actual propietario dos terreos e os edificios, e tras unha inmumerable sorte de convenios previos decidiu ceder unha parte da leira á Xunta de Galicia, concretamente case 40.000 metros cadrados, para que se levante alí o chamado complexo da Cidade do Mar. O resto destinarase a actividades deportivas, nucleadas ao redor da piscina e as pistas de tenis de uso cidadán, así como a vivendas, das cales parte terán que ser de protección pública, e, finalmente, a base de buques oceanográficos.

Sen dúbida, o proxecto estrela, e xa que logo máis complexo, é o da Cidade do Mar, deseñado ata a data na mente dos responsables políticos como unha unha especie de núcleo duro da nova investigación mariña galega e española, que terá á súa disposición preto de 300 profesionais, aínda que a data da súa posta en funcionamento segue sen concretarse. En principio, as instalacións estarán subdivididas en dous inmobles. O custo total da Cidade do Mar será duns 100 millóns de euros, segundo os cálculos realizados no seu día pola Xunta, aínda que poida que na actualidade quedáronse estreitos dado que pasaron polo menos case dous anos desde que o concepto aniñou por vez primeira no Goberno galego.

Base oceanográfica

O macroproyecto científico, que terá ao seu cargo o reforzamento de disciplinas xa clásicas como a contaminación mariña, a oceanografía ou a biogeoquímica, ademais de novas tarefas como as da análise das repercusións do cambio climático a nivel global, os novos usos de produtos de orixe mariña e o tratamento dos residuos que, neste momento, seguen soltándose ao mar sen miramientos. Neste conglomerado, terá un lugar destacado a base de buques oceanográficos nacionais e internacionais. Vigo é xa neste momento a base de sete naves científicas, ademais doutras dúas que están por vir e que foron contratadas, ademais, nun estaleiro de Vigo.

Deixando ao carón o prisma científico, queda por resarcir á Zona Franca o que abonou no seu día ao Ministerio de Defensa, en total case 30 millóns de euros. De tal modo que se a Xunta xa adiantou seis millóns, embolsarase outros 14 millóns pola venda das parcelas para a construción dos pisos nun privilexiado balcón da cidade a pé de ría, e outros dez millóns de euros procedentes da lámina de auga destinada ao porto deportivo. En termos xerais, o proxecto final está pasado o ferro, aínda que aínda queda o último (e enésimo) trámite da firma entre as Administracións local e autonómica e o propio Consorcio para que, logo de dous anos, Vigo poida ver que ocorre coa ETEA.

O antigo complexo militar leva desde decembro do ano 2002 sen uso. Numerosos colectivos cidadáns solicitaron a súa apertura ao público, pero ata agora esta situación non se produciu. A carambola político-financeira para que realmente haxa finalmente un goce destas amplas instalacións segue sendo remota. Onte mesmo, o BNG e o PP votaron en contra do plan de usos da ETEA, tal e como está deseñado. Ambas as formacións consideran por diferentes motivos que falta documentación sobre a nova planificación e que e non está totalmente xustificada a súa parcelación co proxecto aprobado onte no Consorcio da Zona Franca.