O 20,4% da poboación española está, segundo as estatísticas elaboradas polo INE, en risco de pobreza, catro décimas menos que en 2012. En Galicia a porcentaxe é tres puntos inferior ao estatal, un 17,2% -a sétima taxa máis baixa do país- e supón un descenso con respecto á taxa de risco de pobreza de 2012, que foi do 18,3%. É dicir, en 2013 case 476.000 galegos estaban baixo o limiar da pobreza, 33.000 menos que en ano anterior. Pero este dato que "mide a desigualdade", explica o INE, está moi influído polos ingresos da poboación. Si baixan, tamén baixa o limiar da pobreza, que se sitúa no 60% da mediana de ingresos por unidade. A taxa de risco de pobreza é a porcentaxe de persoas por baixo de devandito limiar, que o INE fixa en 17.039,8 euros para un fogar con dous adultos e dous menores de 14 anos. O ingreso medio anual neto por persoa en Galicia é de 10.106 euros, 425 por baixo da media estatal.
Outra forma de medir a pobreza é o indicador AROPE da UE de risco de pobreza ou exclusión social, que tamén recolle o IGE. Nel incluiríase non só á poboación en risco de pobreza -a usada polo INE para a súa taxa de risco-, senón tamén os fogares en situación de "carencia material severa" -cando carecen de catro conceptos de nove dunha lista, como a calefacción ou o pago ao día de recibos- e os de baixa intensidade de emprego. O indicador AROPE en España en 2013 é do 27,3% e en Galicia, do 24,3 -0,5 puntos máis que en 2012-. En concreto, na comunidade, ademais do 17,2% dos galegos en risco de pobreza que usa o INE, habería un 4,6% con carencias materiais severas e un 14,1% que vivirían en fogares con baixa intensidade de traballo.
Os fogares galegos seguen pasando apuros pola crise. Así o constata o Instituto Nacional de Estatística (INE) na súa Enquisa de Condicións de Vida relativa ao ano 2013, que mostra como máis de 138.000 familias pénsanllo dúas veces á hora de usar a calefacción polo gasto que supón. En total, un 13,3 por cento dos fogares galegos admite que non pode permitirse manter a súa casa a unha temperatura adecuada.
Con esta porcentaxe Galicia lidera o ranking autonómico no que o INE define como unha "carencia material". Ademais, nun só ano, a cifra de familias que non poñen a calefacción -o problema en Galicia é o frío- ou o fai en moi contadas ocasións -o INE non explica en detalle o epígrafe- duplicouse na comunidade, dado que a porcentaxe de fogares que recoñecían dificultades neste capítulo en 2011 era do 6,6 por cento.
Así mesmo os fogares que non poden concederse unha comida de carne, pollo ou peixe polo menos cada dous días multiplicáronse dun ano para outro por sete, ao pasar do 0,8 por cento en 2012 ao 5,7 por cento do último dato reflectido polo organismo estatístico. Só as familias canarias denuncian máis estrecheces neste capítulo, ata nun 6,9 por cento dos casos.
Aínda que non afecta a bens ou servizos básicos para a supervivencia, Galicia tamén destaca no apartado de carencias na que incumbe a quen non poden permitirse irse de vacacións polo menos unha semana ao ano, o que ocorre en 57 de cada cen familias, dez puntos por encima das que se achaban en devandita situación en 2012. No entanto, téñeno un pouco peor neste aspecto os andaluces -un 57,4%- e, sobre todo, os murcianos -un 63,6%-.
Tamén se elevou a cifra de quen non teñen capacidade para afrontar gastos imprevistos, coa que lidian xa 38 de cada cen familias, aínda que a media estatal sexa tres puntos superior. En cambio, mellorou a situación nos datos de fogares que se ven obrigados a pospoñer o pago de recibos de hipoteca ou aluguer ou de servizos como a auga ou o gas. O 5,5% das familias admite recorrer a esta medida -tres puntos menos que no resto do Estado- para ir tirando pero un ano antes optaba por este tipo de solucións un 6,2%.
En xeral, existen "certas" dificultades, dificultades ou moitas dificultades para chegar a fin de mes nun 71 por cento das casas galegas, dez puntos máis que un ano atrás. Só un seis por cento das familias áchase no extremo oposto e supera o mes con facilidade ou moita facilidade.
 |
 |
 |